رذالت رژیم علیه کارگران هفت تپه ادامه دارد
زینت میرهاشمی
واکنش رژیم به تنفر شدید مردم به همه تشکیل دهندگان، پایوران و همه باندهای قدرت به شمول ولی فقیه، بالا بردن سرکوب، بازداشت و حبسهای طولانی مدت است.
محاکمه کارگران نیشکر هفت تپه در بیدادگاههای ارتجاع و صدور احکام حبسهای طولانی همراه با شلاق، نشانه عجز و بیچارگی رژیم در برابر جنبشهای توده ای است. خیابانهای شهر شوش که با گامهای استوار کارگران زحمتکش هفت تپه به مدت یک ماه تسخیر شد، ضربه مهلکی بر اندام رژیم ضد کارگر وارد کرد. احکام صادر شده توسط بیدادگاههای رژیم، عکس العمل این ضربه سنگین است. پیوند خواسته کارگران همراه با شعار کار، نان، آزادی، هراسی مضاعف برای رژیم شد.
حمایت کارگران از اسماعیل بخشی و محکوم کردن دستگیری او ، برگی از همبستگی کارگران نیشکر هفت تپه و حمایت آنان از نماینده شان را به رخ رژِیم کشید.
روز سه شنبه ۲۲ مرداد، ۷ نفر از کارگران نیشکر هفت تپه در بیدادگاه رژیم هر کدام به ۸ ماه زندان تعلیقی و ۳۰ ضربه شلاق محکوم شدند.
بیدادگاه ۱۹ نفر از کارگران نیشکر هفت تپه به نامهای حسین انصاری زاده، محمد خنیفر، فیصل ثعالبی، صاب ظهیری، عادل سماعی، اسماعیل جعادله، بنی نعامی، امید آزادی، رستم عبدالله زاده و علی بنی سعده روز چهارشنبه ۲۳ مرداد برگزار شد.
بر اساس گزارش خبرگزاری حکومتی کار (ایلنا)، اتهامات این کارگران «تجمع غیر قانونی در راستای تغییر مدیریت مجتمع و آزادی اسماعیل بخشی» عنوان شده است.
راهبرد سرکوب و تروریسم که رژیم سالهای گذشته بر اساس آن خودش را قوام داد، آنچنان ضربه خورده است، که برای ترمیم آن به هر حربه ای متوسل می شود.
صدور تروریسم و ایجاد تنش و بحران در خارج از مرزهای ایران در شرایط فعلی به شدت آسیب دیده و خود رژیم بیش از همه می داند که تضعیف این راهبرد چه خسرانهایی دارد. راهبرد سرکوب هم به شدت آسیب دیده است. اگر چه ابزار سرکوب در دست رژیم است، اما حمایت مردمی از دستگیر شدگان و عمومی شدن خواسته آزادی زندانیان سیاسی، اثرات رعب و ترس ناشی از سرکوب را کم اثر کرده اند.
بدون شک، مبارزه کارگران نیشکر هفت تپه ، شعارهای آنان، همبستگی و اتحاد آنها، تجربه ای گرانبها در جنبش کارگری و جنبش ضد دیکتاتوری بر جای گذاشته و خواهد گذاشت.
