از ماه و گل زیبا تری آری
همچون پـَری اَفسونگری آری
دیوانهء رویت منم ،چه خواهی دگر از من
سرگشتهء کـُویَـت منم ،نداری خبر از من
هر شب که مَه در آسمان
گردد عیان دامن کشان
گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی
به جانم چه ها کردی
هر شب که مه در آسمان
گردد عیان دامن کشان
گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی
به جانم چه ها کردی
هم جانو هم جانانه ای ،اَما
در دلبری اَفسانه ای ،اَما
اَما زمن بیگانه ای ،اَما
دیوانه ام خواهی چرا ،تو ای آفـَت دلها
سرگشتهء کـُویَـت منم ،نداری خبر از من
هر شب که مَه در آسمان
گردد عیان دامن کشان
گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی
به جانم چه ها کردی
هر شب که مه در آسمان
گردد عیان دامن کشان
گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی
به جانم چه ها کردی
هم جانو هم جانانه ای ،اَما
در دلبری اَفسانه ای ،اَما
اَما زمن بیگانه ای ،اَما
دیوانه ام خواهی چرا ،تو ای آفـَت دلها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر