در ۲۱ سالگی در تجارت شکست خورد.در ۲۲ سالگی در انتخابات مجلس شکست خورد.
در ۲۴ سالگی بار دیگر در تجارت شکست خورد.
در ۲۶ سالگی همسر مورد علاقه‌اش را از دست داد.
در ۲۷ سالگی ناراحتی اعصاب گرفت.
در ۳۴ سالگی در رقابتهای کنگره شکست خورد.
در ۴۵ سالگی برای رسیدن به مقام سناتوری شکست خورد.
در ۴۹ سالگی بار دیگر برای رسیدن به مقام سناتوری شکست خورد.
در ۵۲ سالگی به عنوان رئیس جمهور امریکا برگزیده شد.
نام او «ابراهام لینکولن» است.
اگر تمام این شکست‌ها را می‌پذیرفت،
آیا می‌توانست رییس جمهور شود؟
حتما نه.
پس شکست ها را فرصت ها تلقی کنید و هر شکست را یک قدم به جلو تصور کنید!...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر