پیش آهنگ آزادی: مارس 2018

امروز سه شنبه ٢٢ اسفند حدودا ساعت چهار بعد از ظهر به وقت ايران واحدهاى رزمى عقابهاى طلائي زاگرس درمنطقه چم گرگعلى نزديك منطقه اب چى با پى بردن به ماهيت يك مزدور نفوذي به اسم گلمراد بياتى اين شخص نفوذى توسط عقابهاى طلايى زاگرس دستگير و نامبرده را پس از دستگيرى به يكى از پايگاهاى سازمان عقابهاى طلائي زاگرس انتقال داده كه به دليل امنيتى تا روشن شدن وضعيت نامبرده اين مزدور در حبس نگه داشته خواهد شد.لازم به ياد آوريست كه به دنبال فعاليتهاى نظامى و تبليغاتى واحدها و هواداران عقابهاى طلايى زاگرس در مناطق شهرى و عشايرى لرستان و به خصوص شهر خرم آباد و درگيرى واحدى از عقابهاى طلايى در اطراف چالانچولان رژيم با به كار گيرى مزدوران محليش سعى در نفوذ به درون واحدهاى عقابهاى طلايى زاگرس كرده است كه اين سياست كثيف رژيم با هوشيارى رزمندگان عقابهاى طلايى زاگرس خنثى و با شكست روبرو شده است!سرنگون باد حكومت جمهورى اخوندى ايران مرگ بر خامنه اى !
سازمان عقابهاى طلايى زاگرس لرستان

امروز پنجمین روز اعتصاب خشک سهیل است. وی طی نامه ای نوشته است:

اعتصاب ؛ اعتصاب؛ اعتصاب؛انتحار؛ انفجار
تاکنون مهر آنارشیستی باعث می شد که حتی با شکنجه گران و زندانبانان مهربان باشم زیرا میدانم که عاجز از تربیت مزدوران بودید.
وقت بسیاری را صرف کردم تا به انها بیاموزم؛زندانیان سیاسی را مدد جو خطاب نکنند. اما اعتصاب غذاها سبب شده تا توان کافی برای تربیت تهران بزرگی ها را نداشته باشم. به آنها بیاموزم که ما مدد جو نیستیم.حقمان را خواسته ایم هزاران عاجز چون تو و جلادهایت را مددداده ایم. چه بسیار زندانبان هایی که نزد ما خواندن و نوشتن آموختند و به آنها فهماندیم پس از ولی امر تروریست های جهان و بازجوهایش دربند 209 الف؛ پست ترین جانوران زندانبانانی هستند که آزاد اندیشان و فعالان حقوق بشر را در زندان آزار می دهند.
حتی تحمل یک روز حبس ظلمی نا روا در حقمان بود.اما طبق همین قوانین که تاریخ مصرفشان مدتهاست به پایان رسیده ؛ ما محکوم به تحمل حبس شده ایم.و شنیدن توهین و مورد ضرب وشتم قرار گرفته ایم. آری می دانستم تاوان روشنگری را در ایرانی که عمامه بر سران و چفیه بردوشان اشغالش کرده اند.رژیم ستمگری که فاشیست ها و داعش را رو سفید کرد از حبس وحتی طناب دار نترسیده ام. .برای دو الف رفته ها تهران بزرک یک شوخی ابلهانه است. تبعید به اینجا باعث رادیکال تر شدن ما و بلند تر شدن صدای فریاد ما می شود.
مهر آنارشیستی پس از بدرفتاری با بستگانم و یارانم خشکیدو اکنون خشم و غرورم را فرا گرفته است و رفتار متقابل را جایگزین محبت در برابر بی رحمی کرده ام. این آخرین سه روز است که با اعتصاب یعنی پرهیز از مصرف خوراک وآب و حتی سرم اعتراضم را نشان می دهم
پس ازآن انتحار؛ انفجار
نه آزاد بوده ایم که از زندانهایتان بترسیم ونه این زندگی برایمان جذابیتی دارد که از مرگ هراسی داشته باشیم. با افتخار فدای یارانم می شوم تا آزادی آرش؛گلرخ؛ آتنا و تمام زندانیان سیاسی و به امید آزادی یارانمان
سهیل
۱۸ اسفند ۹۶