یاد تمامی زنان مبارز و به ویژه زنان کمونیستی که در صفوف چریک های فدایی خلق جان شیفته خود را نثار تحقق انقلاب و برابری و آزادی کردند، گرامی باد! شکی نیست که زنان ایران برای گسست تک تک زنجیر هایی که بر دست و پای آنان بسته شده، مجبور به مبارزه هستند. آن ها مجبورند به مبارزه علیه یکایک ستم هایی برخیزند که در قانون علیه آن ها قید شده است؛ و کلاً برای دور ریختن همه قوانین و مقررات ضد زن در جمهوری اسلامی مبارزه کنند. مجبور به مبارزه با حجاب اجباری هستند، مجبور به مبارزه برای آزادی در انتخاب پوشش هستند. مجبورند با جلوه های گوناگون فرهنگ زن ستیزانه که از طریق نهادها و دستگاه های مختلف اشاعه داده شده و حتی بعضاً ناآگاهانه از طرف خود مردم نیز باز تولید می شود مبارزه کنند. چنین مبارزاتی امروز در شکل های گوناگون و در ابعادی کوچک و بزرگ در جامعه ایران جریان دارد. در مسیر این مبارزات اما ما شاهد دو نوع برخورد هستیم: یکی برخوردی که با نام فمنیسم شناخته می شود و دیگری برخورد نیروهای اصیل کمونیستی. این دو برخورد امروز به خصوص در حوزه نظر، برجستگی خاصی دارند، هر چند که بدون شک در فردای رشد و اوج گیری مبارزه توده ها نقش عملی خود را هر چه بیشتر ایفاء خواهند نمود. به همین دلیل هم شناخت واقعی و عمیق از این دو برخورد امری ضروری است. به جهت درک تفاوت فیمابین برخورد فمنیستی با برخورد کمونیستی نسبت به مسأله زن، باید در نظر داشت که در مجموع دو مشخصه اصلی، فمنیسم را از کمونیسم جدا می سازند.