بیست و پنج ادریبهشت ماه سالگرد شهادت چریک فدایی خلق دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی پزشک آرمان خواه و مردمی ترین پزشک ایران است. یاد و خاطره ی تابناک رفیق جانفشان دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی که سال 1355 در درگیری مسلحانه با ماموران ساواک شاه جانباخت. گرامی باد.«راه و نامشان جاودان و به امید بثمر نشستن آرمانشان»
(تاریخ تولد: 1315 شهر خرم آباد - تاریخ مرگ؛ 25 اردیبهشت 1355)....سروده ای از فرزند مبارز لُر ، دکتر هوشنگ اعظمی لرستانیمکن گریه زمان گریه کردن نیستمکن شادی که شادی، جز نشان ساده لوحی نیستتفنگ را در دست بفشارزمان انقلاب خلق محروم استچه شیرین است تفنگ در دست
افزودن شرح
سرود بر لببه سوی آرزو رفتنکبوترها!زمانِ سخت پرواز استببینید کوه ها، دشت ها، باغ ها راببینید تیرباران کبوترهای زیبا راکبوترها!ز خونِ هر چریکی، لاله ها روییده بر این دشتبه زیر پایتان، دشتی پُر از خون می جوشداگر خون هم چنان باشد، وطن هرگز نمی میرد.کبوترها، بهار آمدببینید لاله ها، گل ها، جوی ها راببینید اوج گیری کبوترهای زیبا رانمی دانند کجایند کبوترها، نمی داننددرون لاله اند؟در آسمان هایند؟و شاید ماهی آبندکبوترها، همه جایند و هیچ جایندکبوترهای رویین تن، چریک های عزیز مناگر روزی هوا باران و برفی بود، غذا کم بود!ز خون خویشتن شرابی سرخ می سازمپیاله هاش چشم منبنوشید خون من را لیکگرچه هدیه ام ناچیز و ارزان استبدانید! بدانید!امیدهایم، آرزوهایم، همه چیزمدرون بال های تیزتانپنهان پنهان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر