نمایش غنی سازی اورانیوم برای باج گیری

 پنجشنبه ۱۶ آبان /زینت میرهاشمی /

فراسوی خبر ...
http://jonge-khabar.com/news/articled.php?id=5342

سه گام قبلی در نقض برجام، تغییری در موضوع تحریمها به سود رژیم به وجود نیاورد. از اینستکس و بانکهای اروپایی موافق حفظ برجام به رژیم چیزی نرسید بلکه با گسترش دامنه تحریمها، کشورهای اروپایی فاصله خود با رژیم را بیشتر و به آمریکا نزدیک تر کردند. برای نمونه قطع پروازهای ماهان ایر به ایتالیا، موضع گیری هشدار آمیز اتحادیه اروپا روز دوشنبه ۱۳ آبان و موضع گیری فرانسه و آلمان در رابطه با گام چهارم در نقض برجام.

به گفته صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی رژیم، گام چهارم (رونمایی از سانتریفوژهای پیشرفته برای تولید و جمع آوری اورانیوم غنی شده)، قرار بوده «سه یا چهار» سال دیگر انجام شود، ولی اکنون این یک «نمایشی» از «چالش سیاسی»  است که به دستور مقامات زودتر انجام می شود. بعد از نمایش «چالش سیاسی»، که خامنه ای دستور آن را داده است، روحانی گرفتار در این چالش، اعلام کرد که «به سازمان انرژی اتمی دستور می ‌دهم  گازدهی به سانتریفیوژها را از فردا در فردو آغاز کنند.».

این که روحانی می گوید «گام چهارم کاهش تعهدات برجامی مانند سه گام دیگر قابل بازگشت است»، دقیقا به معنای باج گیری است. اگر رژیم قصد ساختن سلاح اتمی ندارد، چه نیازی است که در شرایط بحران اقتصادی این همه هزینه برای بالا بردن سطح غنی سازی و تولید سانتریفوژها و... انجام دهد. مهم تر این که در هر لحظه آماده باشد که دوباره به قبل برگردد. این یک نوع بازی خطرناک علیه منافع مردم است. خصلت باج گیری رژیم از زمان اشغال سفارت آمریکا خود را نشان داد که تا کنون به اشکال مختلف ادامه دارد. از گروگان گیری اتباع کشورهای اروپایی در اوایل به قدرت رسیدن رژیم، زندانی کردن دوتابعیتیها برای مبادله و... .

تجربه نشان داده که هر عقب نشینی در مقابل این گروگانگیری و باج گیری، دست رژیم را برای حرکتهای تروریستی بازتر کرده است. بر عکس هر گاه فشار روی حکومت ایران زیادتر بوده است، مجبور به عقب نشینی شده است.

بر این منظر، فعلا شرایط گونه ای نیست که این «باج گیری» پاسخی به سود حکومت داشته باشد، به ویژه آن که اینستکس هم در گردنه پالرمو گیر کرده است.