فراسوی خبر ... پنجشنبه ۹ آبان / زینت میرهاشمی
جنگ خبر ... پنجشنبه ۹ آبان
http://jonge-khabar.com/news/articled.php?id=5335
http://jonge-khabar.com/news/articled.php?id=5335
حرفهای خامنه ای در روز چهارشنبه ۸ آبان سیمای تبهکار او را بار دیگر نشان داد. او به نقابداران سیاه پوش و تک تیرانداز که در سه شنبه شب به روی مردم معترض در شهر کربلا آتش گشودند مدال مبارزه با دشمن داد. خامنه ای وظیفه مزدورانش که آنان را به دروغ «دلسوزان عراق و لبنان» معرفی کرد را اولویت دادن به «علاج ناامنی» دانست.
جریده کیهان، سخنگوی خامنه ای، اعتراضهای مردم عراق علیه فساد حکومتی و مداخله جمهوری اسلامی را «فتنه» اعلام کرد و نسخه «تسخیر سفارتخانه های آمریکا و عربستان» را برای علاج آن صادر کرد. سرمقاله نویس جریده خامنه ای هم نقاب از چهره مزدوران سیاه پوش مسلح که به مردم در کربلا حمله کردند برداشت و مدعی شد که «از توده های عظیم جوانان مؤمن و انقلابی عراق که سپاه حماسه آفرین حشدالشعبی یکی از نمادهای آن است انتظار می رود که در انجام این مهم لحظه ای را هم از دست ندهند.»
شهر کربلا، شهری که رژیم برای اشغال و استفاده تروریستی از آن بسیار هزینه کرده است، زیر پای معترضان می لرزد. در حالی که رژیم در بدترین شرایط از نظر بحران در روابط بین الملل و همچنین در داخل ایران به سر می برد، نمایش قدرت تحت عنوان راهپیمایی اربعین با خرج بسیار برگزار کرد تا از آن بتواند استفاده کند. رویدادهای لبنان و عراق به راستی این نمایش مسخره قدرت را بر رژیم زهرمار کرد. حرفهای پوچ و تکراری «فتنه» و «امنیت» خامنه ای حکایت از آشفتگی و وحشت از به ثمر رسیدن انقلاب در عراق و لبنان است. تحولاتی که بدون شک بساط رژیم را در این کشورها درهم خواهد شکست. مداخله در این کشورها و ایجاد حکومتهایی دست نشانده و مفتخوار بازوهای قدرت رژیم در منطقه است که با فلج شدن این بازوها، بساط رژیم هم از بین خواهد رفت. خامنه ای روز چهارشنبه اعتراضهای مردم عراق را «توطئه» توصیف کرده که جهت بر هم زدن امنیت مردم کشورهای منطقه عمل می کنند. وی بی شرمانه به نیروهای مرتجع و مزدور خود در عراق توصیه می کند که «اولویت شان را علاج ناامنی قرار دهند». علاج ناامنی از نظر این دیکتاتور مرتجع، یعنی سرکوب.
ناخشنودی رژیم از استعفای سعد حریری، نخست وزیر لبنان، بی آبرویی حزب الله، جلوگیری از استعفای نخست وزیر عراق عادل عبدالمهدی و جلو انداختن حکیم در حمایت از عبدالمهدی، مداخله های مستقیم رژیم ولایت فقیه در این دو کشور برای حفظ وضع موجود است. همان روشی که با خیزشها و قیامهای مردمی در سالها ۸۸ و ۹۶ کرده است. یعنی سرکوب کامل برای حفظ وضع موجود. اگر چه تحولات در این کشورها بستگی به سرنوشت دیکتاتوری ولایت فقیه دارد اما مردم عراق و لبنان عزم خود را جزم کرده اند تا بساط جرثومه های فساد و عوامل قدرتهای مداخله گر را بر چینند.
جریده کیهان، سخنگوی خامنه ای، اعتراضهای مردم عراق علیه فساد حکومتی و مداخله جمهوری اسلامی را «فتنه» اعلام کرد و نسخه «تسخیر سفارتخانه های آمریکا و عربستان» را برای علاج آن صادر کرد. سرمقاله نویس جریده خامنه ای هم نقاب از چهره مزدوران سیاه پوش مسلح که به مردم در کربلا حمله کردند برداشت و مدعی شد که «از توده های عظیم جوانان مؤمن و انقلابی عراق که سپاه حماسه آفرین حشدالشعبی یکی از نمادهای آن است انتظار می رود که در انجام این مهم لحظه ای را هم از دست ندهند.»
شهر کربلا، شهری که رژیم برای اشغال و استفاده تروریستی از آن بسیار هزینه کرده است، زیر پای معترضان می لرزد. در حالی که رژیم در بدترین شرایط از نظر بحران در روابط بین الملل و همچنین در داخل ایران به سر می برد، نمایش قدرت تحت عنوان راهپیمایی اربعین با خرج بسیار برگزار کرد تا از آن بتواند استفاده کند. رویدادهای لبنان و عراق به راستی این نمایش مسخره قدرت را بر رژیم زهرمار کرد. حرفهای پوچ و تکراری «فتنه» و «امنیت» خامنه ای حکایت از آشفتگی و وحشت از به ثمر رسیدن انقلاب در عراق و لبنان است. تحولاتی که بدون شک بساط رژیم را در این کشورها درهم خواهد شکست. مداخله در این کشورها و ایجاد حکومتهایی دست نشانده و مفتخوار بازوهای قدرت رژیم در منطقه است که با فلج شدن این بازوها، بساط رژیم هم از بین خواهد رفت. خامنه ای روز چهارشنبه اعتراضهای مردم عراق را «توطئه» توصیف کرده که جهت بر هم زدن امنیت مردم کشورهای منطقه عمل می کنند. وی بی شرمانه به نیروهای مرتجع و مزدور خود در عراق توصیه می کند که «اولویت شان را علاج ناامنی قرار دهند». علاج ناامنی از نظر این دیکتاتور مرتجع، یعنی سرکوب.
ناخشنودی رژیم از استعفای سعد حریری، نخست وزیر لبنان، بی آبرویی حزب الله، جلوگیری از استعفای نخست وزیر عراق عادل عبدالمهدی و جلو انداختن حکیم در حمایت از عبدالمهدی، مداخله های مستقیم رژیم ولایت فقیه در این دو کشور برای حفظ وضع موجود است. همان روشی که با خیزشها و قیامهای مردمی در سالها ۸۸ و ۹۶ کرده است. یعنی سرکوب کامل برای حفظ وضع موجود. اگر چه تحولات در این کشورها بستگی به سرنوشت دیکتاتوری ولایت فقیه دارد اما مردم عراق و لبنان عزم خود را جزم کرده اند تا بساط جرثومه های فساد و عوامل قدرتهای مداخله گر را بر چینند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر